|
یکی از خصوصیات کانگ فو توآ روح مبارزه است که درهمراه بتدریج با زحمت وتلاش فراوان در طول زمان بوجود می آید وهمراه کانگ فو در عین تواضع وفروتنی جسم وجانش آرام نیست – در کاروکوشش است می کوشدتا آگاه شود ودیگران را آگاه کند.وآخرین کلام مبارزه کانگ فو رامیتوان تلاش وکوشش ابدی انسان برای تکامل نامید. هدف کانگ فو ازبین بردن روحیه پرخاشگری وکنترل خشم در انسان وگرفتن قدرت تجاوز وستیزه گری از جامعه انسانی است.کانگ فو با پرورش هماهنگ تن وروان راه کنترل وغلبه بر خشم را می آموزدقهرمانی به کشتی وزور بازو نیست- قهرمان آن است که به هنگام خشم برخود مسلط باشد.کانگ فو در بدن انسان قدرتنمایی عجیبی ایجاد میکند ولی در عین حال راه کنترل این قدرت را نیز می آموزد.یک همراه با قوی شدن جسم وفکر در طریقت دانایی خود به خود می آموزد که بر خشم وترس خود غلبه کند وما در کانگ فوقدرت خشونت وتجاوز یک همراه را در این دایره ای قرمز یا اوتایمی یا منطقه مبارزه از فرد میگیریم تا از قدرت و مبارزه در این محل سیر شود ودیگر در بیرون (کوچه وبازار) این خشونت راابراز نکند چون تمام قوای انسان نیاز به سیر شدن دارد- غضب یا خشم نیز یکی از قوای انسانی است که در کانگ فو در منطقه اوتایمی همراه از این نیرو زیر نظر استاد سیر میشود و راه کنترل خشم را می آموزد ونیازی پیدا نمی کند تادرکوچه وبازار این نیرو را بکار گیرد مبارزه در کونگ فو خشم کنترل شده است. خشمی که انسان برآن غالب است نه خشمی که بر انسان غالب است. وقت خشم ووقت شهوت مرد کو؟ طالب مردی چنینم کو ؟ بگو
|
رشد معنوی فرایند بیداری و هوشیاری درونی است. یعنی صعود و بالا رفتن هوشیاری فراتر از وجود عادی و بیداری درمقابل حقایق جهان. یعنی فراتر از ذهن و نفس خود رفتن و درک اینکه واقعاً چه هستید. رشد معنوی فرایند دور ریختن باورها و تصورات نادرست و غیرواقعی است و در این فرایند ما آگاهی و هوشیاری بیشتری نسبت به وجود درونیمان پیدا می کنیم.رشد معنوی نه فقط برای کسانی که به دنبال روشنگری معنوی هستند و انتخاب میکنند که در محیطهایی دور از اجتماع و تنها زندگی کنند، بلکه برای همه افراد اهمیت زیادی دارد. رشد معنوی می تواند پایه و مبنای زندگی بهتر و هماهنگ تر برای همه باشد، زندگی که فارغ از هرگونه فشار و دغدغه، ترس و اضطراب باشد. با کشف وجود واقعی خود، ما رویکری متفاوت نسبت به زندگی پیدا خواهیم کرد. یاد می گیریم که اجازه دهیم موقعیت های خارجی روی وجود درونی و اعتقادات ما تاثیر بگذارد و قدرت و نیروی درونی در ما ایجاد می شودکه ابزارهایی بسیار مفید و موثر هستند. رشد معنوی راهی برای فرار از مسئولیت، غیرعادی رفتار کردن و تبدیل شدن به فردی غیرفعال نیست. بلکه متدی برای رشد، قوی تر، شادتر و مسئولیت پذیرتر شدن است. شما می توانید راه رشد معنوی را بپیمایید و در عین حال مثل افراد عادی جامعه زندگی کنید. لازم نیست به دوردست بروید و تنها به زندگی خود ادامه دهید. می توانید خانواده تشکیل دهید، کار کنید، و برای خود تجارتی را بچرخانید، و در عین حال در فعالیت هایی که به توسعه و رشد درونی می انجامد شرکت کنید. یک زندگی متعادل مستلزم این است که نه تنها نیازهای جسمی، احساسی و ذهنی خود را برآورده کنیم، بلکه احتیاجات روحی خود را نیز در نظر داشته باشیم و این هدف رشد معنوی است.
توصیه استاد وبنیانگزار کانگ فو به همراهان چنین است از همین الان که وارد فنون کانگ فو میشوید توصیه میکنم که هیچ وقت در چنگال خشم گرفتار نشویدوهمچنان انچه را گفتم بیاد داشته باشید وراه مقابله با خشم را چنین بیان کرده اند:
1. پرورش بدن وتقویت مزاج
2. اجتناب از مجازات
3. عادت دادن خود به تامل و تفکر
4. پرورش وتقویت اراده
5. استمداد از حس غرور وعزت نفس
6. جلب توجه خود به موضوعی تازه
7. شستن دستو صورت با آب سرد
ودر بخشی از سوگند کانگ فو میخوانیم:
می کوشم تا همچون فرهنگ درخشان دیرینه خود روان مردم گیتی را به نیروی راستی ومنش پاک توانا سازم تا آشتی پدید آورم .
پس کانگ فو قدرت آشتی وصلح بین انسانهاست.
به نام خدا
زندگی نامه ی پروفسور ابراهیم میرزایی
ابراهیم میرزایی متولد 1318 است که پدرش اهل رشت و مادرش اهل گرگان بوده است . و در سال 1337 دبیرستان نظام را در سن 18 سالگی به اتمام رسانده است . در سال 1340 تا 1344 دانشکده افسری را در نیروی مخصوص کماندویی به اتمام رسانیده است . در این دوره وی به عنوان واحد ورزش کاراته را تا پایان کمربند سبز در کاراته گذرانده است . وی از سال 1344 تا سال 1349 تقریباً 9 دوره ی خارجی دیده است . در عرض این پنج سال آموزش نیروهای مخصوص را در کشورهای امریکا ، انگلیس ، فرانسه ، ژاپن ، کره ، لبنان و اسراییل غاصب و آخرین آن در تایوان و مرکزکونگ فو کاراتو لیانگ فو گذرانده است . وی پس از آموزش رزمی و فنون نبرد تن به تن کاراته گوجوریو و تکواندو که در آن زمان فقط برای نیروهای مخصوص نظامی مجاز بود را به اتمام رسانده و در سال 1347 دان 7 افتخاری کاراته را از ژاپن کسب و در سال 1348 مشکی دان 4 تکواندو را دریافت می کند . در صحت و سقم شروع فعالیت کاراته و تکواندو وی که زیر نظر چه استادی کار نموده است اطلاعات دقیق و روشنی در دست نیست ولی این دوره ها را مربیان انگلیسی ، ژاپنی ، کره ای و امریکایی در دانشکده نظام آموزش می دادند و آنچی مسلم است وی تا سال 1351 که به تنظیم کتاب کاراته ذن کاراته پرداخته است در کاراته گوجوریو دان 7 را داشته و آنرا تحت نظر خود در یگان رزم تن به تن نیروی زمینی آموزش می داده است و در همان کتاب از کن فو و بعضاً از کن فوکاراتو نام برده است . فعالیت کونگ فو توآ ابتدا در تیپ نوحد در اواخر سال 1351 به صورت کن فو کاراتو و دوره های رنجر ، جنگ تن به تن و زنده ماندن در شرایط سخت انجام می شد و چون میرزایی فرمانده این یگان بود با بدترین شرایط سعی می کرد نیروهای مخصوص را آموزش بدهد . میرزایی آموزش دوره مخصوص خودش را زیر نظر انگلیسیها و دوره موانع و سقوط آزاد را زیر نظر مربیان امریکایی گذرانده بود . بعداً به عنوان اصلی ترین مرد این دوره ها فرماندهی یگان را به عهده گرفت . وی مردی سریع ، پر جنب و جوش و محکم بود . در بعضی از کلاسهای آموزشی نیز از شلاق استفاده می کرد .